Η προσέγγιση

Η ψυχοθεραπεία αποτελεί τον ιδιαίτερο εκείνο τύπο συνάντησης που ενεργοποιεί τις δυνατότητες του ανθρώπου να αλλάζει και να μεταμορφώνει τη ζωή του.

Με άξονα την ψυχοδυναμική κατανόηση του ανθρώπινου ψυχισμού, κατανοούμε τις όψεις της ύπαρξης ως τους πολύπλοκους σχηματισμούς που διαμορφώνονται εξυπηρετώντας την προσαρμογή στις προκλήσεις της εσωτερικής και εξωτερικής πραγματικότητας και επιφέρουν προστασία απέναντι σε συγκρούσεις , συμφιλιώνοντας αντικρουόμενες απαιτήσεις. 

Όταν οι σχηματισμοί αυτοί αποτυγχάνουν στον εξισορροπητικό τους ρόλο και συνεπώς εκδηλώνονται ως συμπτώματα που περιορίζουν το δυναμικό του ανθρώπου, εκείνος αναζητά στην θεραπεία την δυνατότητα της να οικειοποιηθεί εκ νέου τον εαυτό, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για επιθυμίες και ανάγκες μέχρι τότε αποκηρυγμένες, πάντοτε όμως παρούσες.

Η διαδικασία της οικειοποίησης του εαυτού σημαίνει την διεύρυνση της ταυτότητας και το προχώρημα της ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα ταξίδι που περιλαμβάνει την ψυχική εργασία της εγκατάλειψης, του αποχωρισμού και του πένθος των γνωστών τρόπων και των προηγούμενων ικανοποιήσεων. Μια ψυχική εργασία που τροφοδοτείται από την αντοχή στην αβεβαιότητα και το άγνωστο και την εμπιστοσύνη στην ικανότητα του υποκειμένου να ακολουθεί και να συνεχίζει τις αέναες διαδικασίες του «γίγνεσθαι», προκειμένου να γίνει αυτό που είναι.

Ο χρόνος της θεραπευτικής συνάντησης είναι χρόνος ανάδυσης και αναγνώρισης των ιχνών, των αναμνήσεων και των βιωμάτων του παρελθόντος, όπως αυτά αποτυπώνονται στο παρόν της θεραπείας και προβάλλονται στην προοπτική του μέλλοντος μέσω της φαντασίωσης, χρόνος που καθώς ρέει συνεχώς και αδιάλειπτα, αποκρυσταλλώνεται σε στιγμές ενόρασης και ανακατασκευής της προσωπικής ιστορίας. Ο θεραπευτής και ο θεραπευόμενος επιδίδονται τότε στον ιδιαίτερο εκείνο τύπο της θεραπευτικής σχέσης που επιτρέπει την ακρόαση του υποσυνειδήτου.

Η ψυχοδυναμική και αναλυτική θεραπεία παρέχει ένα ασφαλές και σταθερό πλαίσιο προκειμένου κανείς να βρει τις δικές του λύσεις, ένα πλαίσιο που διευκολύνει την νοηματοδότηση της εμπειρίας και την άρση των εμποδίων της προσωπικής ωρίμασης. Είναι μια μη κατευθυντική διαδικασία με ανοιχτό τέλος, η οποία βασίζεται στην ενεργητική συμμετοχή του ανθρώπου που αναζητά θεραπεία.